در برابر گریه‌ی نوزاد آرامش خود را حفظ كنید

 0 تا 4 سالگی
آرامش خود را از دست ندهید. برای خود استراحتی در نظر بگیرید. مادر بودن یك شغل تمام وقت است. دائماً به وجود شما نیاز است و هیچ نوع همكاری با شما وجود ندارد. پس به خود استراحتی بدهید، حتی اگر به این معنا باشد كه كوچولویتان قدری گریه كند. بدون شك، شما گاهی نیاز دارید فرصتی برای خود داشته باشید. در ادامه، توصیه‌های برای خروج سالم شما از این وضعیت ارائه می‌شود.

كارِ خانه

اندوهگین نباشید. خُلق و خوی شما بر نوزادتان تأثیرگذار است. اگر خسته و كسل باشید، او نیز كسل خواهد شد. نمی‌خواهید (یا نمی‌توانید) فرزندتان را به حال خود رها كنید، در حالی كه كارهای زیاد دیگری، مثلاً انداختن لباسها در ماشین لباسشویی دارید؟ روش و ترتیب انجام كارها را بیاموزید. از اینترنت و یا تلویزیون مطالب زیادی می‌توانید یاد بگیرید و یا به كتابخانه بروید و یك كتاب «راهنمای بی‌تجربه ها» امانت بگیرید! من خود درباره هر موردی از فنگ‌شویی گرفته تا آبیاری باغچه و یوگا و اوه... حتی حسابداری كتابهای راهنما را در كتابخانه‌ها و كتابفروشیها در دسترس دیده‌ام.

از موقعیت فاصله بگیرید

كودك به هیچ‌وجه آرام نمی‌شود؟ احساس می‌كنید به مرحله انفجار رسیده‌اید؟ كودك را به زمین بگذارید. اگر همه كارها ممكن را انجام داده‌اید ولی فرزندتان هنوز گریه می‌كند، اجازه ندهید یأس و درماندگی بر شما غلبه كند. كودك را در تختش بگذارید و در اتاقش را ببندید. ده دقیقه دراز بكشید و موسیقی گوش كنید، و یا به كیسه بوكس مشت بزنید - و یا هر كار دیگری كه به آرام شدن و كاهش فشار روحی كمك می‌كند. با كمی شانس، بچ بر اثر گریه به خواب فرو می‌رود، در غیر اینصورت، شما حالا دیگر شرایط بهتری برای آرام كردن او دارید. به پرستارها هم استفاده از همین روش را توصیه كنید. من شخصاً همیشه به پرستارهای فرزندانم می‌گفتم: «ترجیح می‌دهم او را روی تختش بگذارید و اتاق را ترك كنید تا اینکه عصبانی شوید.» فكر كنید اگر مراقبان كودكان فرصتی برای تمدد اعصاب و آرام شدن به خود داده بودند، چند كودك تكان داده شده می‌توانستند جان سالم به در ببرند؟

برای قدم زدن بیرون بروید

بیرون بروید. كودك را به فرد مسئول دیگری بسپارید. كفش راحتی به پا كنید و از در بیرون بزنید. بیرون نرفتن از منزل و باقی ماندن در همان حال احوال نامناسب خیلی ساده‌تر است. عذر و بهانه بیش از حد خسته بودن، بسیار ساده‌تر است. اما حتی در حال نامساعد بودن هوا و باریدن باران، هنگام بیرون بودن از خانه، از حال خوشی كه پیدا كرده‌اید شگفت‌زده خواهید شد و وقتی با اعصابی آرام به منزل برگردید، حال شما از این هم بهتر خواهد شد.

تغذیه مناسب داشته باشید

خوردن آخرین تكه نان و باقی مانده ساندیج فرزندتان و سپس فراموش كردن تهیه غذا برای خودتان، بسیار وسوسه‌انگیز است. اما برای خودتان غذا تهیه كنید، غذایی مورد علاقه، حتی اگر یك سالاد باشد، و بدون عجله و شتاب آن را صرف كنید. به عنوان پدر و مادر، در این شرایط مشغولیات و كارها و وظایف شما بیش از هر زمان دیگری است و حفظ قدرت و توان خودتان بسیار ضروری است. صرف نكردن صبحانه (و همچنین ناهار) و سپس هله هوله‌ای سردستی خوردن بعد از به خواب رفتن فرزندتان بسیار ساده است، ولی این روش تغذیه نه تنها موجب ایجاد ناراحتی معده می‌گردد، بلكه برای سلامتی شما مضر است و باعث افزایش وزن می‌گردد. روزانه سه وعده غذای متعادل صرف كنید. تا احساس و وضع جسمانی بهتری داشته باشید.

به اندازه كافی بخوابید

آخر هفته‌ها با همسرتان قرار بگذارید كدام یك از شما همراه فرزندانتان زود از خواب بیدار شود. نمی‌دانید چند دقیقه بیشتر در رختخواب ماندن چه اندازه به شادابی بیشتر شما كمك خواهد كرد. یك دوش لذت‌بخش بگیرید تا از شعف سرشار شوید و روز خوبی را شروع كنید.

یك محل اختصاصی فقط برای خود شما

مكانی را تنها به خودتان اختصاص دهید. فرزندانتان اتاق و محل بازی مخصوص به خود را دارند. پدر هم ممكن است دفتر كاری برای خودش داشته باشد (در اداره و یا در منزل) و یا حتی در پاركینگ و یا زیرزمین منزل به كارهای مورد علاقه‌اش بپردازد و مامان ...آشپزخانه؟ نه فكر نمی‌كنم. برای محل اختصاصی خود صندلی بزرگ مناسبی پیدا كنید - مبلهای دست دوم راحت، بهترین انتخاب هستند - چراغ مطالعه‌ای و مكان گرم و راحتی برای كتاب خواندن پیدا كنید، یا در حیاط منزل خود گوشه دنجی برای خود ایجاد كنید: صندلی راحتیِ باغچه و میز تاشو و لیوانی شربت، تمام آن چیزی است كه لازم دارید. بگذارید بچه‌ها در حالی كه شما به حال خودتان هستید، بازی كنند. بگذارید همه بدانند زمان نشستن شما بر روی این صندلی، بسیار برایتان محترم است. فرزندانتان می‌توانند ده دقیقه با خود بازی كنند و اشكالی ندارد در‌خواستشان برای خوراكی بی‌پاسخ بماند.

راهبردهای دراز مدت

وقتی فرزندتان به سنّی رسید كه بتوانید او را به دست پرستار بسپارید و خود نفسی تازه كنید، او را عادت دهید در طول هفته زمان كوتاهی برای خود داشته باشید. گفتگو و تبادل نظر هفتگی با دوستان بزرگسال درباره مساءل مورد علاقه‌تان شركت كنید، در محله‌تان داوطلبانه مسئوولیتی را بر عهده بگیرید. با دوستانتان یك شب از منزل بیرون بروید یا شب مخصوص مامان با زنانی كه شرایطی مشابه با شما دارند، ترتیب بدهید. صورت كوچولوی شیرین شما كه هنگام بیرون رفتن از خانه در رختخوابش گذاشته بودید، پس از یك استراحت چند ساعته، شیرین‌تر و زیباتر نیز به نظر خواهد رسید.

غرّش كنید، ولی فریاد نزنید

پدری می‌گفت هنگام عصبانیت، به جای فریاد زدن مثل یك خرس غرش می‌كرده است! «چه كسی كف آشپزخانه شكر ریخته است؟» واكنش خیلی بهتر و كنترل شده‌تر (و با وجود این محكمتری) نسبت به فریاد زدن و به راه انداختن دعوا به خاطر شلختگی است. این نوع واكنش، شرایط را كمی جالب توجه و بامزه می‌كند، بدون اینكه ترسناك و مرعوب كننده باشد. چون به هر حال، همه ما تمایل داریم فرزندانمان دریابند ریختن شكر روی كف آشپزخانه آن هم با قصد و غرض، كار اشتباهی است نه اینكه برای همیشه از ما بترسند.

دوباره تكرارش كن

آیا هنگام كودكی خود این اصطلاح را فریاد زده‌اید؟ اصطلاح «دوباره تكرار كن!» را می‌گویم. حالا آن را به عنوان یك بزرگسال آزمایش كنید. نفس عمیقی بكشید، اندكی راه بروید و سپس دوباره به حالت قبلی بر گردید. «بگذارید یك بار دیگر امتحانش كنیم»، من معمولاً وقتی این جمله را بر زبان می‌آورم كه متوجه شوم عصبانیتم از حد گذشته و فریادم غیرقابل كنترل شده است. وقتی اوضاع به هم می‌ریزد، همه ما به زمانی برای آرام شدن نیاز داریم - نه فقط پدر و مادرها بلكه حتی كوچولوها. پس به خودتان استراحتی بدهید، استراحتی كه طی آن همه افراد خانواده در حالی كه به اندازه طول یك دست از یكدیگر فاصله دارند، نشسته و كتاب یا مجله‌ای می‌خوانند یا با اسباب‌بازی و عروسك خود بازی می‌كنند. حتی فقط 5 دقیقه آرامش نسبی، فضای بهترین را در خانواده ایجاد می‌كند. سپس همه با هم می‌توانید دوباره آزمایش كنید.

یك دور بدوید

آیا همه از دست هم ناراحت و عصبانی هستند؟ برای رفع این حالت، اگر فرزندانتان به اندازه كافی بزرگ هستند، همگی با هم دور خانه بدوید (یا در حیاط یا حتی در پارك) آنچه ابتدا یك تنبیه به نظر می‌رسد، در انتها به یك بازی و دویدن تفریحی و شادی‌آور برای به دست آوردن مثلاً آخرین بستنی چوبی موجود در فریزر، می‌شود. گاهی كمبود فعالیت بدنی و ورزش موجب ذخیره شدن انرژی در كودك می‌شود. پس بدوید تا انرژی كودكان آزاد شود و با این ورزش و فعالیت خود شما هم آن قدر به نفس نفس می‌افتید كه دیگر نمی‌توانید سرشان داد بزنید!

به مادر خود تلفن بزنید

وان حمام دارد لبریز می‌شود، فرزندتان داد می‌زند: «مامان!» تلفن زنگ می‌زند و فروشنده وانت دوره گرد نیز سعی دارد جنس نامرغوبی را به شما بفروشد و دست آخر هم پایتان روی یك تكه لِگوی اسباب‌بازی می‌رود! تنها كاری كه می‌توانید بكنید این است كه از فریاد زدن خودداری كنید. بهترین كاری كه من در این موقع می‌توانستم انجام دهم این بود كه به مادرم زنگ بزنم و آنچه را فرزندانم انجام می‌دهند برایش شرح دهم و به خندیدنش به این شرایط گوش دهم. چون بدون شك این تماس تأییدی برای این كه نفرین كار خودش را كرده است. بله، نفرین مادرتان به شما - كه امیدوارم فرزندانی داشته باشی كه رفتاری مثل خودت داشته باشند. خب، جرأت داشته باشید! بعد از تخلیه عصبانیت خود (و بعد از اینكه از مادر خود خواستید دیگرنخندد)، می‌توانید نفرین مادرتان را بر گردانید و به فرزندانتان منتقل كنید. اگر در حال و هوای صحبت با مادرتان نیستید (و یا قادر به متوقف كردن خنده او نیستید)، به یكی از دوستان خوب خود زنگ بزنید، ترجیحاً دوستی دارای فرزند و یا دوستی كه تواناییهای شما در تربیت فرزند را تحسین می‌كند (نه دوستی كه فكر می‌كند شما به خاطر بچه‌دار شدن دیوانه‌اید). به هر كسی زنگ می‌زنید، فردی را انتخاب كنید كه اجازه می‌دهد چند لحظه داد بزنید و پرت و پلا بگویید و در دیدن بخشهای خنده‌دار قضیه هم به شما كمك می‌كند. مطمئن باشید همیشه چنین فردی را می‌توانید پیدا كنید.
منبع مقاله:
کندی، میچل، (1390)، گریه کردن 99 توصیه برای شما که به آخر خط رسیده‌اید، برگردان: زهرا جعفری، مشهد: به نشر (انتشارات آستان قدس رضوی)، چاپ اول.